Mijn enthousiasme op de blog en in de winkel hadden een aantal klanten overtuigd ook eens een kijkje te gaan nemen en onderweg ontvang ik een sms om Empel te mijden, want wegenwerken zijn er de oorzaak van een uur file. Bedankt, dames! We nemen een andere verbindingsweg en omzeilen de vertraging.
In de late namiddag bellen we aan, aan de door bloemen omgeven deur van een Nijmeegs huis vol gezelligheid. Het wordt een mooie warme avond in een Grieks restaurant langs de kade van de Waal met zicht op een van de twee bruggen, de andere, daar moeten we even voor omkijken. Corfu, vrij voorspelbare naam, serveert ons, de dames een prachtige visschotel, de heren kiezen voor stifado en moussaka. Het is smullen!
We wandelen nog even tot het uitzichtpunt aan het oude kerkje en komen in een authentiek legerkamp van de tweede WO terecht. De Andrew Sisters geven er net een optreden weg. In de verlichte EHBO-tent is de operatie van een gewonde soldaat bezig.
Nog later zitten we gezellig na te genieten in de tuin van de vrienden en laten we de visjes in onze buik zwemmen in het frisse water dat onze (na-?)dorst moet lessen. Amber, de kat met het door een ongeluk ingekorte staart draait spinnend om onze benen. Zou ze het weten van die visjes?
Daarna heb ik fantastisch geslapen in het prinsessenbed van de dochter des huizes, met mijn prins op een kampeermatje naast mij.
Zondag vroeg uit de veren en genieten van een heerlijk uitgebreid ontbijt en dan rijden we naar Keramisto. Op de website, kan je foto's van werken van de verschillende deelnemers bekijken en daar wil ik graag toch eens even op ingaan. Ik was op de markt getuige van een momentje omgekeerde wereld. Een dame werd kwaad omdat de kunstenaar haar vroeg om geen foto's te nemen, ze vond dat "zo flauw!"... De dame bleek slechtziend en wilde thuis alles nog even in detail bekijken. OK, ze had misschien wel haar redenen, maar wat stelt het voor om even te vragen of je een foto mag maken? Ik probeer het elke keer te doen als ik om een bepaalde reden het plaatje even vast wil leggen, maar ik hoorde en zag niks anders dan naarstig fotograferende mensen, zelfs met telelens van op afstand, alle zonder aankopen. Een klein beetje begrip voor de standhouders, voor de kunstenaars die "de crisis" ook aan de lijve ondervinden en toch niet enkel ter inspiratie van het boetserende publiek hun werken tentoon stellen... Op onderstaande foto na, heb ik het iedere keer gevraagd, ik heb 20 foto's en evenveel aangename gesprekjes met de keramisten. Niet één heeft neen gezegd en meermaals werd ík bedankt omdat ik het vroeg... Hier wilde ik toch even een (moraliserende) lans voor breken. Dank voor uw aandacht.
De hier nu bovenstaande foto toont het resultaat van het kerf- en gooi- en smijtwerk van de Duitse keramiste Petra Wolf. Een wilde meid, zoveel is zeker!
Het was een afscheid met een heel warm gevoel. Na 2 keer oefenen staat het vast: dit wordt een jaarlijkse traditie, onze vrienden waren het ermee eens. Een prachtige avond, vele leuke gesprekken en een hele mooie inspirerende markt, wat wil een mens nog meer?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten