Van een steen kan je leren vliegen.

Pottenbakken, het blijft blijkbaar tot de verbeelding spreken. Het regent hier weer vragen voor draaicursussen voor beginners. Ik moet de mensen teleurstellen, het zit er niet meteen in. Hun geduld zal wat op de proef worden gesteld, er loopt hier namelijk pas begin volgend kalenderjaar een cursus die aan de beschrijving voldoet.

Gisteren kwam er een vriendelijk koppel binnen gewandeld. De man sprak Vlaams met een zwaar accent en onder elkaar spraken ze een taal die ik echt niet meteen thuis kon brengen. Het bleek een Belgische man te zijn die 12 jaar geleden verhuisd was naar Tsjechië om met zijn dame te huwen. De dame sprak dan weer behoorlijk wat Engels wat hij dan weer niet verstond. Via een Belgische vriend van de man, waren ze op mijn spoor gezet. De dame draait thuis potten en wilde wel eens zo'n typisch winkeltje zien van een Vlaamse pottenbakker. Aan veel adressen heb ik haar niet kunnen helpen, het is een ras dat bijna uitgestorven is in onze Vlaamse kontreien. Ze vond het heel gek en vroeg me waar mensen dan hun servies kopen...

Het zou een herleving van een mooie traditie zijn om iedereen weer terug handgemaakt servies te laten verkiezen. Een kleine aanpassing links en rechts zou wel nodig zijn. Sommige keukenkastjes zullen wat licht in constructie blijken om het zwaardere werk aan te kunnen. Ikea, weze gewaarschuwd... Meestal zijn gedraaide borden wel wat zwaarder dan machinaal geperste of gegoten.

Gieten, dat kunnen we ook. Als je een mooie vorm hebt, kan je een mal maken en gieten. Piet Stockmans doet het even voor:

Piet Stockmans maakt mooi serviesgoed, meestal in porselein.

We hoeven niet meteen te gaan pottenbakken om een servies te maken, je kan ook met plakken werken. En daarna eventueel al dan niet nog afgieten.

Of gewoon vullen.

Ik werk momenteel met vlasporselein, het moet daar ook mee te doen zijn. Maar momenteel maak ik wandsculpturen, pottenbakken is immers voor januari....

Wat later sluit ik de deuren van mijn winkel, ik laat nu mijn klei alleen. Soms is dat wat moeilijk na een dag die begon met het laden van 500 kg, een ritje door het Vlaamse land, lossen met een werkman die beleefd zijn sigaretje dooft als hij me helpt. Praatje met de dame die bestelde en met mijn glazuurtjes werkt, even van de realisaties genieten die ze met haar kids en "mijn" glazuurkes maakte. Ritje weer naar huis, met nieuw CD-ke in de speler. "De hemel in het klad"??? Bart Peeters stem houdt me alert. 't Is ne vent, je bent voor, of je bent tegen, maar als je hem hoort zingen, moet je smelten. "Poolijs" is een van mijn persoonlijke evergreens allertijden, ik kan het 1000 keer horen en mezelf erin verliezen, smelten tot op het stokje (als een frisco, hé).

Maar op deze laatste CD ben ik verkocht voor "Kanonbal", weer zo'n nummer met een superieure tekst. 't Is ne vent, je bent voor of je bent tegen, maar schrijven kan hij. Ik word er week van. En hij brengt het ook zo mooi, zeker niet naast de toon, maar echt melodieus zingen doet hij ook niet. 't Is ne vent, je bent voor of je bent tegen, maar brengen kan hij het.

Zou hem wel eens willen horen over klei. Maar of hij net zo poëtisch schrijven kan over de steen als hij nog klei is, weet ik niet voorlopig niet. Maar in vrije val?