Pagina's

donderdag 1 oktober 2009

Kleimadammendag.


"Hallo, zeg, wanneer...?" "Och, kom maar af, donderdag, dan is mijn winkel toe en breng haar ook mee." "Hallo, ik heb gehoord dat..." "Wel ja, we maken er meteen een dagje van."
...
Ik heb eigenlijk veel werk, net zoals elke "vrije" donderdag, als er niet te leveren valt, dan moet er een bestelling opgesteld worden, een factuurke gemaakt, boekhouding, opruim, opkuis...
Ach, ik probeer, sinds de vakantie, het mooie weer wat te eren en rustiger te leven. Dus, de meiden, ze kwamen af vandaag.
Drie zotte keramiekmadammen, dat geeft vonken en vuur. Eh, letterlijk, hé, dames?!
Ze waren samen naar Harelbeke gereden, de rit had hen al goed opgewarmd. Van de ene kreeg ik een boeketje peterselie met stinkertjes, de tweede bracht de wellust hemzelf van een heerlijke snoeptaart mee. Nu ben ik in het geheel geen taartjeseter, maar die bakker maakt echt misdadig lekker spul! Een luchtig bodempje, een afsmakend crèmelaagje erover, een krans verse frambozen, toegedekt met een transparant lakentje zeer licht gesuikerde marsepein en een kroontje meringe dat even bruin geschroeid was. Ja, dames, niet te versmaden! Eh, ik bedoel dan natuurlijk die peterselie, want ik snoep eigenlijk niet...

Een hele dag genieten, grapjes vertellen, pikante en iets pikantere, ook heerlijke vette roddels, ook gewone verhalen en zelfs hier en daar wat van het diepzinnigere gedoe. Drie dames die elkaar nog wat meer uitdiepen. Drie dames in de tuin, grote parasol tegen enkele regendruppeltjes, drie dames kletsen over perikelen aan de draaischijf, weetjes over klei en porselein, geheimpjes over raku, teleurstellingen en verrukking...

Drie dames aan tafel, sla, tomaatjes, uiringen en wat beleg op de boterham, later op een stoel in de tuin, op de bank met de taart, nog later languit op het gras, schoudertje bloot, want nu steekt de zon wel een beetje. 2 senseo en 1 thee. Luisteren hoe de noten uit de boom van de buren valt. Foto's van keramiek tijdens de vakantie.

Een hele dag genieten, drie zotte kleigrieten en niet één vingertje heeft de natte klei gevoeld, maar de zoete smaak van al die klei(ne)praat zindert nog na op onze tongen.

Geen opmerkingen: