Pagina's

woensdag 7 oktober 2009

en poten.


Het gevoel is helemaal anders. Klei, daarbij voel je het zand nog, twee benen op de grond, handen en vingers (poten, dus) in het slijk der aarde. Maar porselein draaien, dat is zoveel tactieler, het sensuele slib op je handen...

Mijn eerste kennismaking was met Fritz Rossman. Drie bekertjes heb ik toen gedraaid met Southern Ice. De naam van dit porselein verwijst naar de witheid van bevroren water, de koele translucentie, zelfs indien wat dikker verwerkt. Maar het was een druk weekend en ik kon er niet echt van genieten.

21 september 2009, eerste les in de cursus "Porselein voor pottenbakkers" in Syntra. Er wordt een pak Ming porselein open getrokken. Meteen een sprong in het diepe. Ik ontdek dat ik wel een beetje kan zwemmen, maar dat het ook mijn enige troef is. Het verbaast ook wel, de mystiek rond het "witte goud" had me heel onzeker gemaakt. Maar het blijkt dat ik haast vanzelf dunner ga optrekken en dat vooral het gladde sensuele slib me verrukt. Pauze nemen zit er zelfs niet in en de hele nacht droom ik van het zachte gevoel op mijn vingertoppen.

Een week later mag ik zelf kiezen welke soort we gaan uittesten. Audrey Blackman wordt het. Al bij het kneden is duidelijk dat het hier om een dame zal gaan die respect gaat afdwingen. Ze laat niet met zich sollen, houdt niet van droge handen en geeft meteen lik op stuk als je je niet aan die regel houdt. Maar het lijkt ook dat ze beloningen achter de hand heeft... Een beetje weerstand maar toch een verleidelijke uitdaging, hm, daar hou ik wel van.

Derde sessie, de Limoges komt boven. Sec bij het kneden en als boter bij het centreren. ¡Ola, coger el toro por los cuernos! Dit beestje wil getemd worden. Strak moet ik mijn handen om het bolletje porselein houden of het loopt al mis bij het centreren en openen. Geen spelen en proberen, meteen weten waar je naartoe wil. Vraag me af of hier ook verborgen beloningen gaan boven komen?!

Thuis laat ik het beest nog een keer in de arena. En kijk, wat bij de andere soorten mij niet lukte, na wat warme lucht blazen, maak ik een mooie scherpe overgang in de bocht...

Foto's en besluiten, daar waag ik me nog helemaal niet aan, ik heb trouwens het voorgevoel dat een eerste ontmoeting niet voldoende is om geldige indrukken vast te leggen. Kijk uit naar een jaar lang trial and error.

(En Yasmine met het mooie "Porselein" mag er gewoon bij. Ook omdat het zo vreselijk jammer is wat er met haar gebeurde.)

Geen opmerkingen: