Onderstaand diareeksje kreeg ik doorgezonden van een ijverige deelnemer.
Ondertussen ging de cursus draaien van de mast van start. Het was hier zaterdag een drukte van jewelste.
Ook van deze les een eerste reeks foto's.
Veel succes aan de deelnemers.
Ondertussen worden mijn voorraden stilaan aangevuld en iedereen wordt aangeleverd. Bedankt voor het wachten. Vrieskou is wel een probleem voor het verzenden van klei. Het duurt dan ook even voor alle achterstand ingehaald is. Maar ik doe mijn best...
Voor de liefhebbers: de African Stone is terug op voorraad. Dit is een speciale kleisoort. Zeer vuil om te gebruiken, maar ze bakt bijzonder mooi. Het resultaat hoeft geen glazuur meer. Toegegeven, de klei is niet goedkoop, maar niet te hoeven glazuren, bespaart ook in de kosten én aan tijd.
Het is een zeer vuile bordeau klei in de verpakking, hij kleurt alles rood dat in zijn buurt komt en zelfs de beste vlekkenkampioenen slagen er niet in zijn sporen uit je werkkledij te wassen... Meestal is hij ook te nat om mee te werken, recht uit het pak, maar dat euvel is snel op te lossen door hem even te laten ademen.
De chamotte varieert nogal, het is wat op de nonchalante Franse manier: soms rode, soms gelige chamotte, wat fijner, wat groffer. Theoretisch heb je verpakkingen met 0-1 mm en een andere 0-3 mm. Maar, zoals je zelf kan zien, op de afbeelding hierboven, wordt 3 mm soms 2.5 mm. Ook de baktemperatuur durft variëren, hier vermelden ze trots dat hij tot 1300°C bakt, daar wordt dat dan weer wat voorzichtiger 1280°C... Feit is dat het een uitzondering is dat zwarte klei ook mooi zwart bakt en dan nog wel tegen zo'n hoge temperaturen bestand is. Persoonlijk vind ik hem op zijn mooist in oxidatie rond 1150°C, dan leeft hij nog echt, boven de 1200°C dooft hij een beetje.
Er is veel activiteit momenteel en in de avond durf ik dan ook een beetje te doven... En er is nóg op komst...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten