Tja, 'k had weer een grote mond: "girlpower, wordt vervolgd..." Dat stukje geschiedenis daar kon qua inhoud zijn titel wel dragen, maar hoe moest het verder? Blijkbaar heeft de geschiedenis ergens een flinke bocht genomen, zodat vrouwen heel wat minder in de pap te brokken kregen en ik ben niet echt bevoegd om dat gegeven veel verder uit te spitten, laat staan dat ik mij voldoende kon documenteren in een domein waar ik totaal bleu in stapte. Een grote mond, is dat niet af en toe het probleem van de girlpower geweest? Wablieft, wat zegt u? Was het net de zegen voor de girlpower? Je moet natuurlijk wel iets te vertellen hebben...
Fascinerend, er is een tijdschrift over vrouwen en hun geschiedenis: Historica. Het risico hier te veel op in te gaan, houdt in dat ik al snel voor feministe of voor erger nog, wie weet, versleten zou worden, en dat terwijl ik venten eigenlijk best wel een interessant alternatief vind.
Het zat dus allemaal een beetje vast. De girlpower stond op een laag pitje, met andere woorden.
Mijn vriendje Google, met wie ik ondertussen een zeer leerrijke relatie heb, nodigde me uit een paar zoektermen in te typen. Welke woorden waren geschikt om de girlpower wat op te peppen?
Onze nieuwe versie van Windows laat toe dat je allerlei schermen open zet en je dan flitsend eenvoudig van de ene in de andere stapt. Al gauw stonden er zo veel ramen open dat het fameus begon te tochten en ik het bos niet langer tussen de bomen zag. Bovendien was ik niet echt in stemming voor een zwaar artikel, ik wilde de lichte toer op.
Gewoon: "vrouwen keramiek" dus. En daar stond ze plots te blinken, Karin van de Walle. Een dame, ongeveer zo oud als ikzelf, die krachtige beelden maakt, heel vrouwelijk, lekker balancerend op de rand van het kitcherige en toch zeker krachtig genoeg om de aandacht te trekken. Alle "goede smaak" van de welopgeleide kunstenaar ten spijt, ik kan het wel smaken. Ik zou er niet meteen elke dag op moeten kijken, dat doet er ook niet toe, maar het maakt me wel vrolijk zo'n werk te zien.
Niet meteen sober, eerder wulps en soms suggestief en zeer zeker kind van deze tijd.
Karin van de Walle is in 1989 afgestudeerd aan de kunstacademie Sint Joost in Breda met als afstudeerrichting keramische vormgeving. Zij woont en werkt in Duitsland en heeft een internationaal podium voor tentoonstellingen, o.a. in Marbella, Parijs, Bordeaux en Heidelberg.
De wulpse vrouwfiguren verleiden en dagen uit en tonen met humor de uitwassen van een exhibitionistische lichaamscultuur. Deze vrouwen van klei en brons hoeven niet in therapie, want er is voldoende zelfspot en relativeringsvermogen aanwezig.
Mooi of niet, daar kan je heel lang en uitgebreid over discussiëren en dat is niet mijn doel. Wat mij treft zijn de onderwerpen in het kader van mijn girlpower-projectje enerzijds en de vakkundigheid van de keramiste anderzijds. De beelden zijn vaak meer dan levensgroot, fijn opgebouwd en mooi gedetailleerd uit- en afgewerkt.
Een madam zonder complexen met de nodige girlpower!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten