Dit is een potvorm ("flame vessel") van Jennifer McCurdy. Een porseleinen vorm op de schijf gedraaid en vervolgens uitgesneden. Ze stelt dat ze de beweging van de schijf wil vast leggen.
Hoe vaak is het niet mis gelopen en zakte die vorm in bij de laatste snede of tijdens het stoken?
Ik sta in bewondering. Of ik het nu echt mooi vind weet ik niet, het is allemaal wel heel erg perfect, misschien té perfect, voor mij dan, maar ik kijk wél met open mond naar haar werk.
Ze zet zich aan het werk een avond op voorhand met de voorbereiding van de porseleinklei. De bal wordt een honderdtal keer gekneed om alle deeltjes netjes in lijn te brengen. Daarna laat ze de bal rusten onder plastic. De volgende dag gaat ze aan de slag. Ze gebruikt extreem weinig water, enkel bij het centreren en de eerste keren optrekken tot een cilinder met dikke wand. Vanaf dan werkt ze met 2 ovale metalen lomers om verder op te trekken en te vormen.
Door bijna geen water te gebruiken, slaagt ze erin haar vorm lang te bewerken, tot 45 minuten toe, om de perfecte kromming te bereiken. Binnen het half uur is de pot niet langer kleverig en kan ze al gaan vervormen.
In het gebruik van luchtblazers gelooft ze niet want ze zegt dat het plaatselijk verschil in vochtigheid zich zal wreken in de stabiliteit van de vorm.
Daarna begint het snijwerk. Gemiddeld zo'n zeven uur aan één vaas!
Ze stookt haar werk na gladschuren zonder glazuur.
Verglaasde elegantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten