Naked raku.

Naked raku ... op zaterdag. Het was al eens de titel van een artikeltje, wat minder dan een jaar geleden. En volgend jaar, zal het weer eens het onderwerp van een schrijfsel kunnen worden, let op mijn woorden!

Het is de tijd van het jaar. We hebben de eerste werkjes in de tuin geklaard, een allereerste fiets- en/of wandeltochtje gemaakt en nu zijn we er klaar voor: de sessie raku.
Wat heb je nodig? Een draaiwerkje in klei met wat zilverzand of poederchamotte  (kom maar kiezen bij De Koploper) of een boetseer- of opbouwwerkje met wat groffere klei (oja, keuze te over bij DK!), juweeltjes, potjes of beeldjes, biscuit gebakken (oventje?) ... en we kunnen aan de slag. Met een raku-oven, een ton, precies ja, kom maar eens kijken bij DK.
Ja, ik kan er nu wel wat lacherig over doen, aangezien zware marketingpraatjes over grootschalige aanpak niet aan mij besteed zijn en ik ga voor de eerlijke face-to-face (marketing?), maar ik heb toch wel even een mooie open deur achter de rug...

Het is geen geheim dat als je een zaak runt en er op privé-vlak ook nog wat aan de hand is, zij het dan niet met je wederhelft of zoons, het best wel heavy kan zijn en je even wat energie te kort komt. Daar heb je dan gelukkig vriendjes voor. Of vriendinnetjes.
Bij deze wil ik Kathleen bedanken, omdat ze me duwde toen het wind tegen was, me vooruit stuurde en erop wees dat stil staan achteruitgang kan worden. Omdat ze voorstelde een hele dag demo potten draaien te komen geven, om een open deur op te luisteren.
Sympathieke madam. Absoluut!
Merci ook aan die klanten die me vertelden dat hun eigen activiteit op keramisch vlak een beetje stil lag, maar ze toch even binnen wipten omdat ze me niet vergeten waren. Bedankt voor al die persoonlijke verhalen. Klanten die je ongevraagd vriendschap bieden, ik werd er helemaal warm van...
Zondag wakker worden en even alleen moeten zijn. Dus heb ik zo vroeg mogelijk een bezoekje gebracht aan Steenwerck. Wat babbelen met de keramisten die ik nu al even ken. Margret Ewert,wiens stand ik leeg zou kopen (en dat al in de jaren een beetje heb gedaan...) , het minder functionele werk van Wolf Ewert met dezelfde decoraties, na al die jaren spreken ze al een mondje Frans, we kunnen stilaan wat beter communiceren... Linda De Nil, die mijn fascinatie voor dat werk wel kan delen, maar zelf ook geweldige cadeaus uit haar houtoven tovert! Tussen haakjes, een gelukkige verjaardag voor haar! (Ik denk wel dat ze dit leest als ze niet te moe is morgen... )
En dan de vrolijke Dagmar, van wie ik ook wel meerdere stukken zou  willen! Dagmar Vavasseur, met wie ik over blogspotten kon koteren... Ze doet het ook. En ja, ik heb al enkel jaren werk van haar.

Ik weet ook waar ze die leuke versieringetjes haalt... en hoe haar werk voor de expo is ontstaan en welke klei ze gebruikt... Hele fijne handjes die hele mooie dingen draaien!
Ik liet me ook verleiden door een prachtig glazuur op een soort chawanneke bij Bernard Dal Magro...
...
Toen ik naar huis reed was er een dame met een heerlijke stem die een mooi nummer zong...

Ontspannen kan ik de week weer beginnen...
En volgende zaterdag gaan we naked raku doen. Je kan deel nemen aan deze workshop. Lees er alles over bij de cursussen!