Monika Patuszynska en mallen, bord, Pasen...

Afvinklijstjes, ze maken een belangrijk deel uit van mijn dagelijkse bezigheden. Er maken, liefst zo volledig mogelijk, rangorde in de tijd en naar belangrijkheid, ze proberen niet kwijt te spelen, gelukkig ook af en toe wat afvinken en "yes" denken... Soms zien ze er nogal raar uit, met een nummer ernaast, een prijs, een bestelcode, een datum, een telefoonnummer, gerangschikt naar allerlei prioriteiten en factoren, echter nooit alfabetisch, zoals het in andere opsommingen wel vaak het geval is.
Mijn lijstje voor vorige week werd opgesplitst in meerdere versies, een beetje per onderwerp. Het lijstje thuis beperkte zich tot eten aanzeulen, stofzuigen, opruimen en schoonmaken, bed klaar maken voor ... Monika Patuszynska.

Monika hielde eerst een aantal lezingen, in Knokke-Heist bij Tine Deweerdt en nadien de academies van Ieper en Tielt. Grote volle zalen, kleinere intieme, meestal gevuld met likkebaardende keramisten aandachtig luisterend naar haar verhaal, hoe ze van het ene tot het andere is gekomen, hoe naast de materie gips, ook de wanden haar inspireren en dan vooral het wisselen van die muren. Demo-mallen uitpakken, in de zaal brengen, opbouwen, gieten en ontmantelen, vechten met de beamer tot die het juiste beeld in de juiste verhouding wil projecteren, wat luider praten, vertalen, vragen stellen, bespreken, hier en daar een mooi werkstukje verkopen.
Ergens zagen we het bordje: lezing met Monika P., met daaronder een pijl. Was het blad te klein voor haar volledige naam? Was de maker ervan bang een fout in haar naam te schrijven? In ieder geval, ze kon er wel om lachen en bij de ingang van de zaal werd de deelnemer aan de zoektocht dan toch beloond met haar volledige naam...
Na 4 avonden was ze wel moe. Monika bekende dat het niks voor haar was: optreden en elke avond hetzelfde brengen, dezelfde grapjes maken... Toch deed ze het zaterdag nog eens dunnetjes over voor 2 deelneemsters aan de workshop die haar nog niet bezig hadden gezien. Het was trouwens een zeer aandachtig publiek, alle deelnemers waren keramisten met ervaring en interesse, een aangename groep om mee te werken. Mooie resultaten, ook.

Eerlijk is eerlijk, Monika geeft je waar voor je geld. Eén van de dames vertelde me dat ze al heel veel workshops had bijgewoond, maar dat dit zonder twijfel de beste was! Monika en ook ikzelf waren behoorlijk trots op deze pluim.

Puntje twee op mijn lijstje: het spandoek. Eindelijk staat het daar: mijn spandoek. Geen excuus meer dat je niet weet waar De Koploper zit.

Ik geef toe dat op afstand het contrast wat beter had gemogen. Gebrek aan ervaring. Maar het grote vlak in een mooie aardetint kan niet anders dan opvallen en de weg wijzen naar DK138!

Als laatste puntje, op dit lijstje althans, staat Pasen. Omdat de traditie al enige jaren wil dat ik dan naar Marnic De Lange ga om houtoven te stoken, zal De Koploper gesloten zijn op zaterdag 23 april tot en met maandag 25 april.

Vrolijk Pasen!