TIP

Na de eerste week op mijn nieuw adres voel ik me er wel goed bij. Vele bezoeken, nieuwsgierige klanten, bemoedigende commentaren... Het was de moeite waard.
Maar er is een opmerking die steeds weer terug keert en jullie hebben gelijk. Geen bord langs de straat, tja, het vergt een beetje zoekwerk...

Bij deze een foto van de straatzijde:

Vooraan dus de gevel voor de florist of zo... Iemand die daar een leuke zaak in wil steken.
Zie vorig berichtje...
Links de inrit van de parking voor De Koploper.

En zo is het als mijn poort open staat...

Er is betering op komst. Het was allemaal een beetje kort, maar we gaan ervoor zorgen dat er weldra geen ontkomen meer aan is:
De Koploper huist in (Kortrijksesteenweg) nummer 138.

Florist.

GEZOCHT: gemotiveerde M/V met talent om bloemenzaak op te starten. U bent uw eigen baas, neemt zelf alle beslissingen en huurt het pand naast een keramiekzaak waarmee synenergie mogelijk is.

Bijvoorbeeld.
Wat ik bedoel is, dat ik heel graag iemand zou vinden die een zaak begint naast de mijne. Het pand aan de straatkant is beschikbaar, dus zaken voor producten met een zekere impulsief karakter zijn aangewezen.
En ik dacht zo aan bloemen.
Een ambitieus bloemenmeisje, begiftigd met gouden handen, overredingskracht en, als het even kan, met gevoel voor autenticiteit, zodat we onze talenten kunnen verenigen.

Ik zie prachtige potten, hand-gemaakt en daarna hand-gevuld. Ik zie cursussen duimpotten maken, colombin opbouwen, stoken... en daarna opvullen met de mooiste bloemcreaties... Creatieve cursisten met vele talenten.
...

Als ik de deur open duw van het gebouw aan de straatkant, zie ik het voor me. Ik zie een nieuwe vriend(in) waarmee ik plannen zal kunnen smeden, superleuke workshops op stapel zal zetten... Ik sta stil een droom even.

Ken je zo iemand? Ondernemend en boordevol talent? Of ben je gewoon zelf zo iemand? Geef me dan zo snel mogelijk een teken van je bestaan.

Ik wil eens babbelen en zien of we wat voor elkaar kunnen betekenen.

Zou de idee gekomen zijn omdat mijn winkel vol bloemen staat momenteel? En omdat het zo heerlijk ruikt als ik door dat tuintje loop?

Puzzelen.

Er komt wel veel gepuzzel aan te pas. Puzzelen om de week netjes in te delen, wat tijd om te tellen, wat tijd om in te pakken, wat tijd om praktische zaken te regelen, wat kleine restjes tijd om te verdelen, netjes over iedereen die er om vraagt of zij die er niet expliciet om vragen, maar er toch wel blij mee zijn...
Hier en daar een dringende levering tussen lassen, een bestellingetje plaatsen, een klant verder helpen en even in die ingepakte dozen duiken om het juiste glazuur op te diepen. Mee om enkele pakjes klei want een andere klant is druk aan het boetseren... Gelukkig liggen de oude en de nieuwe winkel niet te ver uit elkaar en wat nog niet ginder ligt, zit hier waarschijnlijk in een doos te wachten.
Puzzelen op plan met wat in die nieuwe ruimte waar zal komen te staan. Soms een leuke vondst die me heel blij maakt, maar soms blijkt ook dat wat op papier klopte, in 3D niet werkt...
Puzzelen met de uren van de dag. Als het lijkt dat er te weinig zijn, moet je gewoon beter puzzelen.
...
Gretig nam ik alle geboden hulp in dank aan, het warmde mijn hart, al die interesse en al die daadwerkelijke hulp! Dan vielen er plots een heleboel puzzelstukken op zijn plaats, op zeer korte tijd. Het zijn mooie, lieve herinneringen die ik lang zal meedragen.
Mijn jaar is mooi gestart.
Merci.
...

Volgende zaterdag gaan mijn deuren weer open.

Ik mis jullie, mijn beste klanten!

Het is nog tijd om elkaar een mooi 2011 te wensen.

Wees welkom.

In beweging.

Alles is in beweging, lijkt wel.
Vooral 's nachts, als ik niet kan slapen... De druk(te) van de laatste weken belet af en toe serene nachtrust. Dan bedenk ik wat er nog allemaal moet gebeuren vooraleer de deuren van de nieuwe winkel open zullen gaan. Pakjes klei trekken in gedachten voorbij en zoeken geheel autonoom en uiteraard ook zeer eigenwijs een plekje uit, ze kunnen Pixar inspireren voor de volgende productie! Palletten en palletten vullen de ruimte en ik word bang dat er straks weer niet genoeg plaats zal zijn. Potjes glazuur ontsnappen me als ik wil tellen voor de inventaris, ze wippen de straat om en gaan alleen op stap. Ik vraag me bang af of ze de weg wel zullen vinden? Poeder stuift torenhoog op als een zak scheurt tijdens de verhuis in mijn droom die zo stilaan meer op een nachtmerrie begint te gelijken...
Ik sta op en draai wat in het rond. Veel kan je niet doen zo 's nachts en ik weet dat ik het straks moeilijk zal krijgen door slaaptekort. Maar ja, mijn geest komt niet tot rust.
Ik zet me dan maar achter het scherm, want, ik weet het, er wordt niet al te veel gepost via dit medium deze laatste tijd. Waarvoor mijn excuses en ik hoop op wat begrip te kunnen rekenen...
"In beweging". Ik serveer het aan Google: "keramiek, beweging" en kom terecht bij volgend filmpje op Youtube:



Cecil Kemperink is een keramiste die geboeid is door de tegenstelling flexibel versus statisch, zoveel is duidelijk. Mooi idee, om op deze manier keramiek in beweging te brengen en eigen inbreng aan anderen toe te laten. Inspirerend! Het zet mijn geest op een nieuw spoor en... in beweging, of wat dacht je?

Ik begin terug naar de warmte van mijn bed te verlangen en vraag me af of de nachtmerrie nu getemd is?