Ragfijn porselein in beweging.

Het ligt allemaal een beetje stil hier bij mij... Wat andere dingen aan mijn hoofd, geen potten meer gedraaid sinds enkele maanden, enkel nog deel genomen aan de cursus met Christien en die met Alison. Verder niks. Ook niet meteen behoefte aan. Zal wel terug komen, in alle hevigheid, daar ben ik me bewust van.
Maar dat wil niet zeggen dat ik plots geen interesse meer heb, oh, nee. Ik zie alleen dat mijn rekken en mijn huis zich vullen met keramiek waar ik verder niet te veel mee doe. En dat heb ik even een halt toe geroepen.
En ik heb het een beetje té druk. Met andere dingen. Waarover later meer...
Even wat minder praktijk, niet minder aandacht.
Net nog kwam het water in mijn mond... Ik heb namelijk Paula Bastiaansen ontdekt...

Vloeibaar porselein, gestold in sierlijke beweging. Pure poëzie!!!!

Op haar website krijg je een idee van haar werkmethode, maar nog steeds blijf je jezelf de vraag stellen: "Hoe doet die dame dat?????"
Bakken in een keramische mal, ik wil wel, maar een aantal van die vormen vragen dan wel om héél ingewikkelde steunmallen!

Deze vormen lijken om mijn gedachten, geconcentreerde kronkels bij elkaar en hier en daar mooie, sierlijke uithalen in het Grote Niets, op zoek naar...., reikend naar...., terug in zichzelf kerend..., genietend.