Pagina's

maandag 1 november 2010

Jeugd.

Ze kwam toe, laat, donderdagavond in Kortrijk. En ik moet eerlijk bekennen, het eerste wat ik dacht, was: "ze ziet er zo jong uit".

Misschien een heel klein beetje minder zeker van mijn keuze bracht ik deze jonge dame in mijn huis en nam ik haar de volgende ochtend mee naar mijn winkel... Maar dan vroeg ik haar uit over wat ze doet en hoe ze haar verhaal ging brengen en plots viel ik van de ene (positieve) verbazing in de andere! Alison is wel degelijk bezig met haar carrière, haar les geven en wat ze doet past helemaal in het plaatje. Jong zijn is geen handicap, geen zonde, maar net een gave als je het goed aanwendt. Minder (ervaring) kan meer zijn als je het intensief genoeg beleeft en verwerkt.
Mijn intuïtie zat opnieuw juist! Gewoonlijk weet die wel wat goed is en ook nu weer was het raak.
Al gauw bleek dat de deelnemers aan de meet-and-greet en de mensen voor de workshop er precies zo over dachten. Alison raakt diep als ze haar verhaal vertelt, eerlijk, misstappen naast successen, ervaringen waar je keramisch rijk van wordt. Ze werd wel eens "uitgesloten" omdat ze geen échte keramist zou zijn omdat ze eigenlijk "enkel" grafisch bezig is en minder met de materie an sich werkt, maar ik stel me dan de vraag of het verkeerd is keramisch canvas te gebruiken, is het noodzakelijk een functionaliteit of zelfs maar al een volume te creëren? Alison Graham zelf kreeg les van Alison Britton, een grote dame in internationaal keramiekland en deze zei dat het mooi maken van je omgeving ook best functioneel te noemen is.

Alison bracht het verhaal van haar artistieke loopbaan, haar zoeken naar manieren om zich uit te drukken en er werd dieper ingegaan op de haar inspirerende kunstenaars, keramisten, schilders en grafici, meteen een lijstje waarmee we allemaal al enkele avondjes zoet zullen zijn!
Vrijdag tracteerde ze de meet-and-greet-ers op een niets verhullende inspirerende en goed voorbereide demo, zodat er meteen eentje meer zich inschreef voor de workshop!



Zaterdag mochten we dan zelf aan de slag. Iedereen begon wat aarzelend het canvas te ontdekken, in te delen, alle leuke effectjes uit te proberen en binnen de kortste keren werden de eerste projectjes met "ah" en "ooooh" onthaald. Tegen zondagavond was iedereen zijn grenzen aan het verleggen, onverwachte tekeningen aan het maken en geleende kleuren aan het uittesten. De resultaten liegen er niet om. Nu dat vervelende wachten op de oven nog!


Privé was Alison ook een verrijking in huis. Mijn zoons gaven haar naar eigen zeggen een verjongend effect, alsof ze dat nog nodig had! En mijn boys zelf hebben een heel leuk en inspirerend weekend achter de rug, voor allebei straks bekroond met eigen keramisch werk.

Geen opmerkingen: