Dit is de jongste, kleine Nuka, 185 g,
en dit is Luna, al 230 g.
Er is geen geboortelijst en we houden geen baby- of neerhofborrel, maar als je in De Koploper bent, mag je ze wel eens zien en/of aaien... Ik heb al enkele klanten over de vloer gehad die spontaan de beestjes oppakken en/of er eens vertederd iets tegen zeggen. Mijn zoons zeggen dat ik een caviahuisje in mijn boekje met keramische to-do-lijstjes moet schrijven. Draaien, opbouwen, assembleren...? Suggesties zijn welkom.Er is ook de meer professionele kant van het beestjes-verhaal, namelijk de boetseercursus met Christien Dutoit. Ondanks haar lumbago was ze vorige dinsdag weer paraat om de deelneemsters te begeleiden. Problemen zoals "Hoe wordt dit varken nu een buffel?" en "Hoe maak ik mijn beest op die sokkel vast?" of "Wat denk je van de poep van mijn olifant?" werden met de glimlach opgelost en in de juiste richting geduwd. Je ziet meteen dat haar hand vastberaden is, zowel als ze opbouwt, als wanneer ze een lichaamsdeel (van de beestjes!) in de juiste stand duwt of iets terug wegsnijdt omdat de verhouding haar niet aanstaat. Het wekt vertrouwen en dat is nodig om de dames een beetje te ontspannen in hun strijd met de lapjes klei.
Het ziet er allemaal goed uit, al voelen er wel enkelen lichtjes paniek opborrelen als ze beseffen dat volgende week het beestje afgewerkt zal worden... Daarna wachten we een weekje en dan gaan we kleuren en finaal bakken...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten