Ik kan me voorstellen dat het voor de West-Vlaamse (en Noord-Franse) keramist en pottenbakker een mooi weekend is geweest. Zaterdag een beetje bevolkt en twijfelachtig, maar zondag volle bak zon en alleen maar wat aan de koude kant. Hopelijk zijn ze dan ook allemaal tevreden van de bezoekjes aan de ateliers, zowel zij die organiseerden, als zij die bezochten. Buren Bij Kunstenaars blijft een mooi initiatief, dat veel volk aanzet tot beste beentjes voorzetten enerzijds en/of tot inspirerende bezoekjes anderzijds.
Ik heb wel eens aan al die te bezoeken ateliers gedacht, maar eigenlijk had ik dit weekend ook de handen vol met een groots 25-jarig bestaan en een massa pottendraaiende kids die de revue passeerden op zaterdag en de happening van fruitminnend Oost-Vlaanderen op zondag...
Weet u trouwens wat een pomoloog is? Ikke wel, sinds zondag. Een prachtig woord, de pomoloog, de ooftkundige, nog zo'n nieuw begrip voor mij. Ik had nog nooit in mijn leven zo'n hoeveelheid appel- en perenrassen gezien. Uitgenodigd door de mensen van het RLVA, het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen, nam ik deel aan eens iets anders dan een keramisch gebeuren. Het was even wennen en ik had ook wel zelfs een dosis keramisch materiaal mee om niet totaal uit mijn biotoop te geraken... Maar het was een echte proevertjesdag. Harde appels, zoete appels, korrelige peren, citroenachtige appels, appels met een bittere smaak, sappige peren, ... een beschrijving van een blad lang om uit te leggen hoe ze smaken en hoe ze te kweken. Mensen die bijna verontwaardigd zijn omdat wij ooit het rijkste land waren in appel- en peren, toonaangevend, terwijl er heden nog slecht enkelen zijn die "er iets van kennen", "je kan ze op 1 hand tellen en er zijn er velen die dingen beweren die niet juist zijn", "de stiel en de kennis gaat verloren"...
En weten jullie dat er op de wereld nog 7000(!!!) soorten appels zijn??? Terwijl in de negentiende eeuw er zo veel in België alleen al waren? Nu worden er nog ontwikkeld en onderhouden in... jawel, China.
Allemaal wijsheid die pomoloog Daniel Willaeys mij bij bracht. Hij heeft er zelfs een blog over.
Ik mag af en toe een opdrachtje doen voor deze mensen en ik doe dat altijd met heel veel plezier, het zijn warme, vriendelijke mensen.
Maandag, het weekend is voorbij, al voelt dat niet zo. Zelf de hele tijd gewerkt, Philippe ook. Moe zondagavond, vroeg in bed gekropen.
Maandagavond nog voorbereidingen voor dinsdag...
Dinsdagavond kleurdag met Christien Dutoit. Op haar rustige manier leidt ze iedereen doorheen de avond en verpinkt zelfs nauwelijks als een deelneemster de staart van de hond van een andere eraf wipt... Ikzelf hou mijn adem minutenlang in: kon ik nu maar de tijd even 5 minuten terug draaien! Die staart stond mij nu al 2 weken lang uit te dagen op de tafel in het atelier en ik was blij dat er niks mis gelopen was...
Christien hing het lichaamsdeel er terug aan en op hoop van zegen zette ik het deze ochtend mét hond en al in de oven.
Maar, het was verder wel een avond vol blije gezichten!
Overmorgen gaat de eerste oven open. Wordt dus zeker vervolgd.
En we blijven hopen op blije gezichten!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten