Meet-and-greet Alison Graham.

De titel kon hier "voor de snelle beslissers" zijn... maar ik denk dat ik dat al eens heb geschreven...

Volgend weekend staat alles in het teken van Alison Graham, de Engelse keramiste die sculpturen en recipiënten maakt in papierporselein, dat ze ook zelf aanmaakt. De workshop begint op vrijdagavond.
Mensen die echter niet kunnen deelnemen aan het ganse weekend hebben mij nu gevraagd of ze haar niet kunnen ontmoeten in een "meet-and-greet", zoals we dat met Monika Patuszynska hebben gedaan...

In samenspraak met Alison hebben we besloten deze meet-and-greet 's avonds te houden en niet in de namiddag (zoals eerst gemeld), zodat waarschijnlijk meer mensen deel kunnen nemen.

Vrijdagavond willen we graag aan deze mensen tegemoet komen. Vanaf 19u tot ongeveer 20u30 zal Alison Graham haar werk en haar loopbaan toelichten aan de hand van een slide show en enkele voorbeelden én een demo. Na haar verhaal, is er een vragenronde voorzien.

Deelname: € 15.

Om in te schrijven zal je wel heel snel moeten reageren...
Bel me, schrijf me, fax me, bezoek me, ... ik luister en noteer.

Tijdens deze dagen zal De Koploper als winkel gesloten zijn.
Toe vanaf donderdag 28/10, normale sluitingsdag, tot en met maandag 1 november. Terug geopend vanaf dinsdag 2/11/2010.

Ervaringen delen.

Ik kan me voorstellen dat het voor de West-Vlaamse (en Noord-Franse) keramist en pottenbakker een mooi weekend is geweest. Zaterdag een beetje bevolkt en twijfelachtig, maar zondag volle bak zon en alleen maar wat aan de koude kant. Hopelijk zijn ze dan ook allemaal tevreden van de bezoekjes aan de ateliers, zowel zij die organiseerden, als zij die bezochten. Buren Bij Kunstenaars blijft een mooi initiatief, dat veel volk aanzet tot beste beentjes voorzetten enerzijds en/of tot inspirerende bezoekjes anderzijds.
Ik heb wel eens aan al die te bezoeken ateliers gedacht, maar eigenlijk had ik dit weekend ook de handen vol met een groots 25-jarig bestaan en een massa pottendraaiende kids die de revue passeerden op zaterdag en de happening van fruitminnend Oost-Vlaanderen op zondag...
Weet u trouwens wat een pomoloog is? Ikke wel, sinds zondag. Een prachtig woord, de pomoloog, de ooftkundige, nog zo'n nieuw begrip voor mij. Ik had nog nooit in mijn leven zo'n hoeveelheid appel- en perenrassen gezien. Uitgenodigd door de mensen van het RLVA, het Regionaal Landschap Vlaamse Ardennen, nam ik deel aan eens iets anders dan een keramisch gebeuren. Het was even wennen en ik had ook wel zelfs een dosis keramisch materiaal mee om niet totaal uit mijn biotoop te geraken... Maar het was een echte proevertjesdag. Harde appels, zoete appels, korrelige peren, citroenachtige appels, appels met een bittere smaak, sappige peren, ... een beschrijving van een blad lang om uit te leggen hoe ze smaken en hoe ze te kweken. Mensen die bijna verontwaardigd zijn omdat wij ooit het rijkste land waren in appel- en peren, toonaangevend, terwijl er heden nog slecht enkelen zijn die "er iets van kennen", "je kan ze op 1 hand tellen en er zijn er velen die dingen beweren die niet juist zijn", "de stiel en de kennis gaat verloren"...

Gelukkig heb ik een nogal goed ontwikkeld smaakorgaan want ik moest wel een aantal keren vertellen wat ik van die appel of dat peertje vond, wat ik proefde, behalve "appel" en "peer"... Het heeft veel weg van een wijnproeverij, al wordt er hier helemaal niks uitgespuwd in een of ander recipiënt. Tenzij eventueel een hardere schil.
En weten jullie dat er op de wereld nog 7000(!!!) soorten appels zijn??? Terwijl in de negentiende eeuw er zo veel in België alleen al waren? Nu worden er nog ontwikkeld en onderhouden in... jawel, China.
Allemaal wijsheid die pomoloog Daniel Willaeys mij bij bracht. Hij heeft er zelfs een blog over.
Ik mag af en toe een opdrachtje doen voor deze mensen en ik doe dat altijd met heel veel plezier, het zijn warme, vriendelijke mensen.
Maandag, het weekend is voorbij, al voelt dat niet zo. Zelf de hele tijd gewerkt, Philippe ook. Moe zondagavond, vroeg in bed gekropen.
Maandagavond nog voorbereidingen voor dinsdag...
Dinsdagavond kleurdag met Christien Dutoit. Op haar rustige manier leidt ze iedereen doorheen de avond en verpinkt zelfs nauwelijks als een deelneemster de staart van de hond van een andere eraf wipt... Ikzelf hou mijn adem minutenlang in: kon ik nu maar de tijd even 5 minuten terug draaien! Die staart stond mij nu al 2 weken lang uit te dagen op de tafel in het atelier en ik was blij dat er niks mis gelopen was...
Christien hing het lichaamsdeel er terug aan en op hoop van zegen zette ik het deze ochtend mét hond en al in de oven.
Maar, het was verder wel een avond vol blije gezichten!

Overmorgen gaat de eerste oven open. Wordt dus zeker vervolgd.
En we blijven hopen op blije gezichten!!!

Computers...

Stevige virus verwerkt... Enfin, zelf ben ik niet ziek geweest, het was mijn PC. Gelukkig heb ik mij een weekje kunnen behelpen met de laptop van De Koploper, maar ondertussen ben ik toch een aantal mensen vergeten te beantwoorden en liep er hier en daar nog wel eens iets mank.
Via de site heb ik ook mijn eerste volwassen nieuwsbrief willen versturen. Willen versturen, jaja, want ook dat liep niet echt van een leien dakje. De eerste regels hebben wel hun doel bereikt, maar de rest ben ik helemaal kwijt, zelfs de kopie van het origineel heeft dat ding verslonden! En tot overmaat van ramp is een test ook nog eens de ... ether (?) in gevlogen. Enkele van jullie hebben dus 3 mails ontvangen.
'k Zal het waarschijnlijk nog wel eens proberen, ooit... Alvast sorry voor de overlast in jullie electronische brievenbus. Maar omdat het om mededelingen gaat waarvan er een aantal vrij dringend zijn, steek ik ze via deze beproefde weg ook eens op het net.

De Koploper gaat constant op zoek naar nieuwe kleisoorten en ook nu zijn er een paar interessante aanwinsten. De wit/crèmebakkende Creaton 482 met zijn 40% chamotte tot 4 (!) mm staat op eenzame hoogte als je een uitzonderlijke klei aan een dergelijke prijs wil vinden. Voor gasstokers in reductie is er de Creaton 1112 die porseleinchamotte tot 1 mm heeft, d.w.z. dat de klei grijzig zal kleuren terwijl de molochiet witte spikkels zal geven. In oxidatie, dus vooral in de electrische oven, zal hij vooral erg wit zijn. De Terra Nigra is dan weer een vette intens zwarte klei met 2 mm chamotte en haalt met gemak 1200°C.
Qua draaiklei haalden we Fuchs binnen, de gewone WM en ook de AM, de ateliermassa die toch wel goedkoper uitkomt voor "dagelijks gebruik".

Wat betreft de workshops, wordt het tijd voor de laatste beslissers om zich in te schrijven voor het laatste weekend van oktober. Dan komt Alison Graham die met zelfgemaakt papierporselein jullie aan het werk zet om een muraal werkstuk te maken: "Exploring the surface".

In de Keramische Vragenuurtjes beantwoord ik zo veel mogelijk van jullie vragen, nadat er eerst een uiteenzetting over het onderwerp wordt gehouden.

Ook de reeks "pottenbakken voor beginners" met Dirk Vanhaeren staat er nu op, voor januari 2011, maar de eerste reeks zit nu al vol, vooraf ingeschreven...

Een beetje lezen en zoeken op deze blog, pagina "cursussen" en op de site http://www.dekoploper.be/ en dan vind je alle info.
Natuurlijk mag je ook mij om uitleg vragen...

Ik vrees dat ik niet echt evenveel felicitaties mag verwachten voor deze acties... Het liep allemaal niet écht vlot. Geen felicitaties dus. Of toch? Voor de inhoud dan misschien???

Felicitaties!

Jaja, dames, u haalde de finish met glans!
Ik geef toe, ik zag enkele van jullie nog even in van de voorbije dagen om de laatste hand te leggen. Het ene dier is aaibaarder dan het andere, het ene baasje is wat sneller (tevreden?) dan het andere... Maar we mogen stellen dat het een succes is geworden. Christien Dutoit heeft iedereen begeleid in zijn eigen werk, met zijn eigen stijl. Haar ervaren blik zag meteen waar iets fout liep, waar iets vloekte met de algemene lijn van het werk. Het was aangenaam en ontspannen werken. Een fijne manier van opbouwen, open voor constante verbetering en aanpassing.
Over 2 weken zien we elkaar weer voor het kleurwerk. Tot dan zit ik hier dagelijks in mijn privé-dierentuin...



Geniet van een zonnig weekend!

Sex in het Weekend.

Inspirerende Groene Porno van Isabella Rossellini! En er staan nog juweeltjes op de site van Sundance Channel.

Seduce me...


Veel plezier met ... de beestjes. De link, weet je wel?

De beestjes.

Het draait hier de laatste weken nogal vaak om beestjes. Mijn buurvrouw, ja precies, die van de kippen, heeft opnieuw voor een aangroei van ons neerhof gezorgd. Deze keer ging het over een vriendin die een nest of 2 cavia's had. Met een "die mogen buiten mee in het hok van de kippen" en een "die maken zo'n leuk piepgeluid" en nog zo wat van die promotionele argumenten, is ze erin geslaagd mij over de brug te krijgen om 2 caviaatjes over de draad te halen... Alleen, ze zijn nog een beetje klein en ik krijg het niet over mijn hart die 2 aan hun lot over te laten bij die grote boze kippen. Luna en Nuka zitten voorlopig in een grote zinken bad (zonder water, wel te verstaan) afwisselend in De Koploper en in onze koude serre.

 Dit is de jongste, kleine Nuka, 185 g,

en dit is Luna, al 230 g.

Er is geen geboortelijst en we houden geen baby- of neerhofborrel, maar als je in De Koploper bent, mag je ze wel eens zien en/of aaien... Ik heb al enkele klanten over de vloer gehad die spontaan de beestjes oppakken en/of er eens vertederd iets tegen zeggen. Mijn zoons zeggen dat ik een caviahuisje in mijn boekje met keramische to-do-lijstjes moet schrijven. Draaien, opbouwen, assembleren...? Suggesties zijn welkom.

Er is ook de meer professionele kant van het beestjes-verhaal, namelijk de boetseercursus met Christien Dutoit. Ondanks haar lumbago was ze vorige dinsdag weer paraat om de deelneemsters te begeleiden. Problemen zoals "Hoe wordt dit varken nu een buffel?" en "Hoe maak ik mijn beest op die sokkel vast?" of "Wat denk je van de poep van mijn olifant?" werden met de glimlach opgelost en in de juiste richting geduwd. Je ziet meteen dat haar hand vastberaden is, zowel als ze opbouwt, als wanneer ze een lichaamsdeel (van de beestjes!) in de juiste stand duwt of iets terug wegsnijdt omdat de verhouding haar niet aanstaat. Het wekt vertrouwen en dat is nodig om de dames een beetje te ontspannen in hun strijd met de lapjes klei.



Het ziet er allemaal goed uit, al voelen er wel enkelen lichtjes paniek opborrelen als ze beseffen dat volgende week het beestje afgewerkt zal worden... Daarna wachten we een weekje en dan gaan we kleuren en finaal bakken...