Victor Greenaway is een goede en geanimeerde verteller, zoals ik al zei. Hij had een leuke anekdote over de porselein die hij gebruikt. Het is een soort die gemaakt wordt door Imerys, een Frans bedrijf in Bretagne. Hij vertelde dat de fabriek de ontginningsrechten heeft gekocht van een kaolienmijn in New Zealand. (New Zealand ligt naast Australië, waar Victor vandaan komt en tot voor kort een groot deel van het jaar verbleef.) De Fransen voeren de delfstof kaolien, basis om porselein aan te maken, in vanuit New Zealand naar Frankrijk. Hun porseleinbroden, aangekocht door Victor, werden dan naar Australië verscheept. Victor draaide dan in Australië het porselein tot afgewerkte keramiek, die dan op zijn beurt terug werd verscheept om in het Europese continent in galerijen tentoon te worden gesteld... Of hoe hij van kaolien een beetje wereldreiziger maakt.
Grotere kaart weergeven
Ik ben eens even gaan kijken naar de streek van Bretagne, waar de fabriek gelegen is. Hier, op de satelietfoto van Google, zie je duidelijk de witte kaolien, die aan de oppervlakte komt. Een klant vertelde ooit dat je de brokken zo kan rapen langs de weg. Of je er iets mee kan doen, is een andere zaak?!
Als eeuwige keramiektoerist, ben ik ook even de streek virtueel gaan onderzoeken. Ik vond een mooie site van het plaatsje Ploemeur met Kergantic, waar een grote kaolienmijn is, in Bretagne. Bij de originele fotogallerij vind je een mooie reeks sepia zichtjes uit vervlogen tijden.
Alweer een mogelijke nieuwe vakantiebestemming?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten