Vorige week had ik een vriendelijke dame in mijn winkel. Ze kwam voor het eerst in De Koploper en had porselein nodig. Ze vroeg wat uitleg... Dan word ik heel klein, want, eerlijk gezegd, ik ken er eigenlijk niks van. En iedereen die er wel al mee werkte, staat voor mij een stapje verder.
O ja, ik heb me er wel eens aan gewaagd, want ik wilde weten of het werkelijk zo anders is om mee te draaien. In alle intimiteit ontdekte ik dat het zeer sensueel aanvoelt bij het centreren, nat en nog vormeloos. Maar zodra je aan de slag gaat, is het net of het je waarschuwt: "Met mij valt niet te sollen!"
Mijn probeersels hebben nooit licht door gelaten en als ik het niet verklap, ziet geen mens dat het porselein is.
Victor Greenaway kwam hier nu al weer een jaar geleden, november 2007. Een echte tovenaar met porselein! Ik vond het een hele eer hem aan het werk te zien. Hij toonde zijn werk, hij demonstreerde zijn kunnen en hij begeleidde de deelnemers aan de workshop om mooie dingen te maken met het witte goud...
Iedereen was onder de indruk van zijn talent. Een talent dat veel oefening had vereist om kunst te worden. Heel geconcentreerd draaide hij mooie vormen, sierlijk afgewerkt met een "eenvoudige" spiraal en een effen glazuur. Helemaal af!
Een jaar verder. Nog steeds voel ik me niet klaar om de meester te volgen en me eraan te wagen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten