Een zin die ik al zoooo vaak hoorde uitspreken. Ik beantwoord meestal met een glimlach en voeg eraan toe, dat "er nog zo oneindig veel mogelijk zal blijken dat je waarschijnlijk heel lang beginner zal kunnen blijven".
En dat het net precies een zegen is van deze materie.
Ik meen het.
Je mag denken dat je alles nu wel kan doorgronden, er het blijft altijd nog wel een stukje onontgonnen terrein beschikbaar. Heerlijk!
"Hoe doet die dat?" Nog zo'n vraag. Heb ze me net weer gesteld toen ik het werk ontdekte van Rafaela Pareja Ribera.
In ieder geval, haar werk maakt indruk. Ik ben alvast onder de indruk.
Porselein? Porselein!
Ik ben eens gaan zoeken en lezen over haar, mijn beste Spaans onder mijn linkerarm, een dikke woordenboek onder de rechter en een Google Translate achter het klavier onder mijn vingertoppen...
"Zij brengt kwalitatieve keramiek, kwalitatieve kunst, die ons niet onverschillig laat, die ons de natuur laat voelen, ontdekken en beleven, en ons een leven brengt vol gevoeligheid, vrede en harmonie."
Ja, meneer ze kunnen het goed zeggen.
Ik heb eigenlijk alleen maar zin om te kijken en te genieten.
Hoe doet ze dat?
Sjapoo!
Of nee, doe mij maar een volle sombrero, eentje met wat schaduw om te rusten, na te denken en vooral... te genieten.
Tja, vakantie stilaan in zicht en dan zoveel moois om je heen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten