Pagina's

vrijdag 27 augustus 2010

Stuiptrekkingen van de zomer...

Vreemde zomer weer, dit jaar. Het begon allemaal zo goed, in juli leek het weer niet stuk te krijgen. In de media doken opnieuw artikeltjes op dat het allemaal zo prachtig zou blijven, een hele zomer lang. Hup, meteen alle appartementen en hotels aan de kust volgeboekt tot einde september, met dank aan die "waarzeggers". De glazen bol bleek echter misleidend, het heeft niet mogen zijn. Als je natuurlijk alle verschrikkelijke beelden van overstromingen en ander klimatologisch geweld ziet, mag je jezelf gelukkig prijzen met wat kwakkelweer in België, Nederland, Duitsland of zelfs Frankrijk. Haïti, Bolivia, Polen, Madeira, Pakstan... noodweer kende er geen grenzen...
De laatste weken kregen we hier ook enkele flinke douches, maar dan was er toch weer opeens een stralende zon van de partij! Meteen na de vakantie had ik ook last van depressies, mentaal dan. Enfin, de term is wel wat te sterk, maar het sluit mooi aan bij de meteorologische terminologie. Er kwam weer zo'n massa werk op me af, volgeboekte weken, ditto weekends... Maar het klaarde allemaal op deze week. De eerste bestellingen voor het nieuwe schooljaar liggen in de rekken en er is nog van alles onderweg. Ik heb al vele van mijn trouwe klanten terug over de vloer gehad en wat keramische en andere vakantieverhalen gedeeld.

Na één van die gesprekjes zat ik terug een tijdlang in gedachten bij het begin van onze vakantie-uitstap: Saint-Amand-en Puisaye. Het straalt niet meteen dezelfde charme uit als het nabij gelegen La Borne, waarover ik al eens vertelde, maar je kan er toch ook een mooie wandeling maken en enkele ateliers bezoeken die mij de moeite waard lijken.
Wij bezochten o.a. Jean Cacheleux. Gisteren ben ik hem eens gaan Googlen omdat wij de foto's in zijn zaak zo leuk vonden. Het is namelijk een man met veel haar, een bril en een uitgesproken baardgroei, terwijl hij op die foto verder totaal naakt rond stapt, met een grote schaal onder de arm, die precies bedekt wat er niet echt hoeft gezien te worden. Een glimlach kon ik niet onderdrukken toen ik die foto's zag, ook mijn jongens vonden het raar om hem daar zo in zijn zaak te zien lopen tussen die opvallende beelden. Er stonden ook zeer speciale keramische beelden met een erotische tot zelfs lugubere sfeer... Het waren kippen, katten en andere dieren met een menselijk, ik denk overwegend vrouwelijk, hoofd. Noch van die leuke kiekjes van de man, noch die dieren kan ik terug vinden op het www om hier te tonen, ik vind enkel zijn site en daar kan je wel één van die foto's terugvinden als je op het tweede flesje onderaan klikt, met de mooie woordspeling "Jean en quelques pots"... Ik had het wel even moeilijk met zijn erkenning als beste handarbeider (ouvrier) van Frankrijk, wat houdt dat precies in? Maar de manier hoe hij ermee omgaat kan ook humoristisch ervaren worden, zoals veel van de fylosofische bedenkingen op de site...
De keuze is aan jullie: of eens goed snuisteren op de site, of eens zelf gaan kijken, diep in Frankrijk is het niet...
Om je alvast in de stemming te brengen en dit weekend het a-zomerse weer te doen vergeten, krijg je hier nog wat heerlijke adresjes om het land van Puisaye, haar superklei en enkele lokale artiesten te leren kennen:
Een site die je doorheen de geschiedenis van de streek loodst van de 16de tot en met de 21ste eeuw.
Een andere die meer algemeen de streek in al haar toeristische facetten toont.

Je krijgt er hier nog eentje mee:
Porselein... van Rozenn Bigot, een dame met net zoveel poëzie in haar naam als in haar werk... En een hele mooie sfeervolle site!

Geen opmerkingen: