3 deugden

Definitie volgens Aristoteles (en Wikipedia):
De deugd is een houding die ons in staat stelt ons handelingen voor te nemen, en die het midden houdt in relatie tot ons, een midden zoals dat bepaald is door een overleg en wel zoals een verstandig mens het zou bepalen.
Als je het nieuws een beetje volgt de laatste tijd en dan lijkt "laatste" me wel een behoorlijk rekbaar begrip, dan hebben we er nood aan, aan die deugden die zoals die door een verstandig mens zouden worden bepaald en die vooral dan zich vinden in "een midden zoals dat bepaald is door overleg". Ik ga daar niet verder op in gaan, maar als je weet dat ik Antwerpse ben van geboorte, dan zal het een en het ander wel al iets duidelijker wezen...
Deugden.
Ikzelf draag er 3 hoog in het vaandel: eerlijkheid, humor en schoonheid. Een woordje uitleg.
Over de eerste kan ik kort zijn: instinctief voelt een mens vaak aan wie het spel eerlijk speelt en persoonlijk is dat voor mij een regel die niet te overtreden valt. Wie het spel niet eerlijk speelt, vliegt in een andere schuif. Punt.
En de materie dan: klei. Oprechter kan niet, niks in de mouwen, niks in de zakken, verdoezelen is onbegonnen werk. Klei is onverbiddelijk voor wie tegen haar wetten zondigt.
Humor, tja, daar heb ik zeker iets mee! Wie me kan doen glimlachen, heeft het pleit op voorhand gewonnen. Iemand met pretlichtjes in de ogen kleurt mijn dag.
Schoonheid, is dat een deugd??? Ik vind dat het nastreven van schoonheid, heel ruim gesteld, zeker een deugd is.
...
Christien Dutoit geeft weer les bij De Koploper. Ze heeft het ook, dat ondeugende, die speelse opmerkingen. Ik ben er blij mee. De cursisten zijn ook vaak gecharmeerd door haar manier om de zaken aan te brengen. Ze heeft altijd voorbeelden mee van wat ze zelf kan smaken. Deze keer zat er werk van Dirk  De Keyzer bij. En ja, daarmee scoort ze bij mij! Wat heerlijk werk is dat, zo'n schoonheid en vooral, immense vrolijke schalksheid! Ik ben er weg van. Die zelfzekere en toch relativerende personages die zijn universum bevolken, zijn prachtige illustraties van mijn drie deugdelijke waarden.
Oordeel zelf:

De stijl ligt behoorlijk ver van die van Christien, de bronzen van Dirk De Keyzer lijken uit een fijne stijlvolle strip te zijn onsnapt, terwijl Christiens beelden meer in een gedicht thuis horen, lijkt mij. En dan soms een gedicht dat smaakt naar een glimlach...

Eens kijken welke resultaten de cursisten zullen bekomen...